Türkçe

İstanbul Ermeni Patriği Tokatlı Avedik’in hayatı, rahiplik günlerinden itibaren romanlara, filmlere konu olabilecek maceralarla geçmiş, 1711 yılında, doğduğu topraklardan çok uzakta, Paris’te trajik bir şekilde sonlanmıştır. Fransa Kralı XIV. Louis’nin Katolik faaliyetlere giderek artan desteği ve bürokrasinin patrik üzerinde yoğunlaşan öfkesi sürgün edilmesine ve ölümüne neden olmuştur. Patrik Avedik’in hayatının son günleri, neredeyse yüz yıl boyunca bir sır olarak kalmış,…

Başta Karadeniz olmak üzere Türkiye’nin farklı yörelerinde ve yurtdışında yaşayan Hemşinli toplulukların aralarında konuştuğu dil üzerine uzun yıllardır hararetli bir tartışma yürütülüyor. Çoğu zaman siyasi tercihlerin gölgesinde ve yeterli bilgiye dayanmaksızın yaşanan bu tartışma, özellikle de Hemşincenin Ermeniceyle arasındaki ilişki etrafında dönüyor. Alanın önde gelen araştırmacılardan Mahir Özkan’ın çalışması ise konuyla ilgili toz bulutunu dağıtarak tartışmayı bilimsel bir zemine oturtmayı…

Ne yazsa okunan, ne yazsa kendi sesini duyurup, kendi dünyasını duyumsatan, Türkçenin olanaklarını capcanlı ruhunun akışınca genişletip kendi dil yurdunun semalarında özgürce süzülen bir edebiyatçı oldu Karin Karakaşlı hep. Katman katman iç evrenini, dünyayla, memleketle ve insanlıkla meselelerini, sevdayı, dostluğu, yoldaşlığı, hayranlığı, hayal kırıklığını, gönül kırgınlığını hep, okuduğumuzun nihayetinde harfler, kelimeler ve yazı aracılığıyla önümüze geldiğini unutturacak bir doğrudanlıkla konuştu…

Hagop Gobelyan, Kızgın Buhardaki Koza’yı, İzmit sancağının Ermenice adıyla Bardizag, Türkçe adıyla Bahçecik nahiyesinden olan ailesinin 1915 yazında yaşadıklarından yola çıkarak kaleme aldı. Bahçecik, çoğunlukla Ermeniler olmak üzere, Rum, Laz ve Gürcü halklarının eviydi. İpekböcekçiliği Bahçeciklilerin başlıca geçim kaynağıydı ve ipekböceklerinin ördüğü kozalar bölge halkının muhayyilesinde türlü anlamlar taşıyan çok güçlü bir imgeydi. Roman bir anlamda bu imgenin izini sürerken,…

Bizim uzaktaki hayal şehrimiz olarak yazılıyor günümüz Mardin’inin hikâyesi. Bir zamanlar sahip olduğumuz bin bir tadın ve lezzetin bakiyesi dahi onu bir çekim merkezine, turistik gezilerin olmazsa olmaz uğrağına dönüştürüyor. Oysa Mardin bundan çok daha fazlasıydı. İnsanıyla, dilleriyle, yapıları, ibadethaneleri, türlü rayihasıyla güneşin sofrasında bir bereketler diyarıydı. Yemekse, neleri yitirdiğimiz ya da elimizde dünden nelerin kaldığını keşfetmek için nice imkân…

Türkiye’de ve Yunanistan’da, Sezen Aksu ve Eleftheria Arvanitaki gibi popüler şarkıcılara verdiği bestelerle müzikseverlerin gönlünde yer edinmiş; İsrail’de hem dini repertuvar içinde kutsal müzik metinlerine hem de popüler şarkılara imzasını atmış; Night Ark ismiyle kurduğu kuartetle Amerika’da, dünya müziği sahnesinin avangard projelerinden birinin yaratıcısı olmuş ünlü besteci ve udi Ara Dinkjian’ın yaşam öyküsünü okumak, eserleri üzerine çalışabilmek eminiz ki bu…

Aras’ın çizgi roman dizisinin bu dördüncü kitabı, daha önce yayımlanan Ermeni Ninem, Varto ve Ermeni Hayaleti’nde olduğu gibi, bizleri Anadolu’nun içlerinden dünyanın dört bir tarafına yayılan hikâyeleri keşfetmeye, tarihin üstü kapatılmaya çalışılan sayfalarının, bastırılmaya çalışılan acılarının geri dönüp bugünün insanlarını nasıl etkilediğini anlamaya davet ediyor.

Laurent Galandon ve Viviane Nicaise’in, ilk kez yayımlandığı Fransa’da büyük beğeni toplayan Çiçekli Defter’i de…

Nereden Nereye farklı ülkelerde, farklı kültürler arasında hayata tutunan bir ailenin hikâyesi. Romanya’da doğup büyüyen ve ilkgençlik yıllarını burada geçiren Kırmızıyan kardeşler, köklerinin dayandığı Türkiye’de, daha önce tanımadıkları İstanbullu aileleri tarafından adeta yeniden “evlat” ediniliyor, farklı bir kültürle, farklı âdetlerle yaşamaya başlıyorlar. İstanbul’da yeniden inşa ettikleri hayatları daha sonra onları Fransa’ya, Paris’te yaşamaya savuruyor. Yıllar içinde, bir arada kalmak, aileyle…

Aşod Madatyan, Osmanlı İmparatorluğu’nun son çeyreğinde ve Cumhuriyet’in ilk kırk yılında tiyatro yaşantımızın tam merkezinde ve ön saflarında yer aldı. Güllü Agop’un Mardiros Mınakyan’a geçirdiği tiyatro bayrağını daha sonra o devraldı ve yirminci yüzyılın ortasına kadar taşıdı. Ermeni ve Türk sanatçılarla, farklı tiyatro topluluklarıyla, Darülbedayi’yle ilişkileri, bir rejisör ve tiyatro insanı olarak yaptıkları, teori üzerine kafa yoran bir düşünce insanı…