15,00 ₺
Etiket Fiyatı: 20,00 ₺
Ermenice edebiyat çevrelerinde Ermeni taşra edebiyatının yaşayan temsilcisi olarak bilinen Mıgırdiç Margosyan’ın Türkçede ikinci öykü kitabı…Öykülerinde, doğduğu yöreleri, Diyarbakır’ı, özellikle de 1940’lı, 1950’li yıllarda Diyarbakır’daki sıradan insanların günlük yaşamlarını sunan Margosyan, bu kitabında da bir Anadolu çeşnisiyle damaklarda çok değişik, hoş ve buruk bir tat bırakıyor. Ermeni, Süryani, Keldani, Pırot, Kürt, Türk, Yezidi gibi farklı kimlik ve kültürlerin Anadolu’su en yalın haliyle, renkli kişiliklerle gözlerimizin önüne seriliyor. Tarihin biraz öykü, öykülerin de biraz tarih olduğu, keşfedilmeyi bekleyen bir dünya kapı aralığından el sallıyor hepimize. Bu kitabı okuyunca, insan ister istemez, babasının her defasında inatla, ısrarla Margosyan’a sorduğu soruyu kendine yöneltme ihtiyacı duyuyor: “Sahi, ben nereliyim?
“Cehü”, Yahudilere Kürtçede verilen addı. Biz Hıristiyanlar ise Yahudilere “Moşe” diyorduk. Hıristiyanların hepsi toptan Gâvur veya “Fılle” oldukları halde, kendi içlerinde Ermeni, Süryani, Keldani, Pırot’tular.
Ermeniler ise Süryanilere “Asori” derlerdi. Müslümanların tüm Hıristiyinlara toptan Gâvur demelerine karşılık, Hıristiyanlar da tüm Müslümanlara toptan “Dacik” diyorlardı.
Ama tüm bunların dışında gerçek olan şuydu ki, deliler bir safta, geriye kalan diğerleri, yani Dacikler, Gâvurlar, Haçolar, Kızılbaşlar, Yezidiler, Ermeniler, Türkler, Kürtler, Keldaniler, Süryaniler, Asoriler, Pırotlar, Fılleler, Moşeler, Cehüler, Dürziler hep beraber diğer saftaydık!
Her iki safta yerini almayan bir de Rumlar vardı ama, onlardan Diyarbakır’da ilaç için arasanız bir tane dahi bulamazdınız. Köşede bucakta belki kalmıştır, “kıtti” gibi turşu kurmaya yarar diye aradığınız zaman, boşuna heveslenirdiniz!
23 Aralık 1938’de Diyarbakır’da, Hançepek Mahallesi’nde (Gâvur Mahallesi) doğdu. Eğitimini Süleyman Nazif İlkokulu, Ziya Gökalp Ortaokulu, daha sonra İstanbul’daki Bezciyan Ortaokulu ve Getronagan Lisesi’nde sürdürdü. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nü bitirdi.
1966-1972 yılları arasında Üsküdar Selamsız’daki Surp Haç Tıbrevank Ermeni Lisesi’nde müdürlüğün yanı sıra felsefe, psikoloji, Ermeni dili ve edebiyatı öğretmenliği yaptı. Daha sonra öğretmenliği bırakarak ticarete atıldı. Edebi çalışmalarını aralıksız sürdürdü. Marmara gazetesinde yayımlanan Ermenice öykülerinin bir bölümü Mer Ayt Goğmerı [Bizim Oralar] adıyla kitap haline getirildi (1984) ve bu kitabıyla 1988’de, Ermenice yazan yazarlara verilen Eliz Kavukçuyan Edebiyat Ödülü’nü (Paris-Fransa) aldı. Aras Yayıncılık tarafından basılan Gâvur Mahallesi (1992), Söyle Margos Nerelisen? (1995) ve Biletimiz İstanbul’a Kesildi (1998) adlı Türkçe kitaplarını, 1999’da ikinci Ermenice kitabı Dikrisi Aperen [Dicle Kıyılarından] izledi. Gâvur Mahallesi Avesta Yayınları tarafından Li Ba Me, Li Wan Deran [Bizim O Yöreler] adıyla Kürtçe olarak yayımlandı (1999). Türkçe kaleme aldığı Tespih Taneleri (2006) adlı anı-romanı büyük ilgiyle karşılandı. Evrensel gazetesinde “Kirveme Mektuplar” adlı köşesinde yazmayı sürdüren Margosyan’ın bu makalelerinin bir kısmı Kirveme Mektuplar adıyla 2006’da Diyarbakır’da kitaplaştırıldı (Lis tarafından. 2011’de yeni basımı Aras). 1996-1999 arasında Agos gazetesinde yayımlanan makalelerinden yapılan bir seçki olan Zurna 2009’da, yine Evrensel yazılarından derlenen Çengelliiğne (ilk basımı 1999, Belge) ve Yeni Yüzyıl ve Yeni Gündem gazetelerinde yayımlanan makalelerinden derlenen Kürdan 2010’da kitaplaştırıldı. Yazarın, dünyanın yaratılış hikâyesini mizahi bir üslupla ele aldığı son kitabı Tanrı’nın Seyir Defteri ise 2016’da yayımlandı.
Yağmur Dergisi Meryem Dilekçi 02.09.2008
Radikal Gazetesi Necmiye Alpay 05.01.2007
Chronicle Dergisi Zülfük Kışanak 01.01.2005
Küçük Menderes Gazetesi Rahim Gür 01.08.2000
Katılım Dergisi 01.02.1999
Yeni Yüzyıl Gazetesi Tarık Dursun K. 14.11.1995
Yazın Dergisi Osman Köker 01.09.1995
Şalom Gazetesi Lizi Behmoaras 09.08.1995
Varlık Dergisi Hikmet Temel 01.08.1995
Cumhuriyet Gazetesi Selçuk Erez 02.07.1995
Evrensel Gazetesi Deniz Ekin 29.06.1995
Milliyet Gazetesi Gül Dirican 15.06.1995