Jean Kéhayan
Harputlu bir babadan, Karayakup köyünden bir annenin, Anadolu göçmeni bir ailenin çocuğu olarak 1944’te Marsilya’da doğdu. 1960’ta Fransız Komünist Partisi’ne girdi. 1972–74 yılları arasında muhabir olarak Moskova’da görev yaptı. Le Monde, Le Nouvel Observateur, Libération gibi önemli gazetelerde çalıştı. 1978’de yayımlanan, eşi Nina Kéhayan ile birlikte kaleme aldığı ilk kitabı Rue du Prolétaire Rouge‘da (Kırmızı Proleter Sokağı) Sovyetler Birliği izlenimlerini aktardı. Rejimin çatlaklarını gözler önüne serdiği bu kitap bütün dünyada büyük yankı uyandırdı ve pek çok dile çevrildi. Yazdıklarından ötürü Sovyetler Birliği’ne girmesi yasaklandı. 1980’de Fransız Komünist Partisi’ni eleştiren ve partiden ihraç edilmesine yol açan Le Tabouret de Piotr‘u (Piotr’un Taburesi) yazdı. Sonraki yıllarda, Fransa’daki sol çevrelerde büyük tartışma yaratan gazete yazıları ve kitaplar yayımlamayı sürdürdü. Gorbaçov’un liderliği sırasında Sovyetler Birliği’ne girmesine izin verildi bu dönemdeki izlenimlerini de daha sonra kitaplaştırdı. 2000’de, 1915 Felaketi sonrasında anne ve babasının Fransa’ya göçlerini, oradaki yaşantılarını ve kendi yaşamöyküsünü anlattığıL’apatrie‘yi (Vatansız) yayımladı, bu kitabı 2005 yılında Aras Yayıncılık tarafından Türkçe olarak yayınlandı. 2001’de Türkiye’yi ziyaret etti, İstanbul’u, Ankara’yı ve Anadolu’nun çeşitli şehirlerini gezdi. Aynı yılın temmuz ayında Türkiye izlenimlerini Libération gazetesinde bir yazı dizisi olarak yayımladı. Gazetecilikle uğraşmaya devam ediyor.
Eserleri:
Rue du Prolétaire Rouge (1978)
Le tabouret de Piotr (1980)
Nastia (1984)
L’U.R.S.S. Voyage au coeur du peuple soviétique
(1988, Nina Kéhayan ile birlikte)
Le chantier de la place rouge (1988, Nina Kéhayan ile birlikte)
Mes papiers d’Arménie (1990)
La coınplainte du dernier kolkhoze (1995, Nina Kéhayan ile birlikte)
Marseille (1995, Stéphane Couturier ile birlikte)
Paroles de Presse libre (1991, Jacqueline de Grandmaison ile birlikte)
L’apatrie (2000, Türkçede, Vatansız, 2005)
